Trochę to trwało, bom zajęta okrutnie i wiecznie zmęczona (wieczność trwa od początku sierpnia w tym wypadku 😉 ), ale wreszcie obszyłam i wypuściłam na słońce moją najnowszą chińską zdobycz z Aliexpressu, która ze względu na image oraz mangowe rysy dostała na imię Arisu. Nazwałam ją z konieczności, chińskie wynalazki lalkowe są zwykle bezimienne. Na karku posiada jakiś tam napis, ale należy uznać go za autograf producenta raczej niż imię.
Laluszka jest urocza, na żywo podoba mi się znacznie bardziej niż na zdjęciach w necie (w tym moich własnych). Mierzy około 40cm tak na oko – nie konfrontowałam rozmiarów z pozostałymi moimi lalkami tego wzrostu. Przybyła do mnie łysa i goła, z parą plastikowych różowych butów, które mimo posiadania obcasa dobrze komponują się z jej płaską stopą.
Kosztowała grosze, przyszła szybko – zwłaszcza w porównaniu do Licci, bo ta nie przyszła wcale, a ja do dziś mam gorzkie żale 😉 Oczy tego modelu występują w trzech wariantach kolorystycznych: fioletowym, różowym i niebieskim. Już nie pamiętam, dlaczego wybrałam fiolet, jakiś powód miałam, ale zapomniałam 😛 W każdym razie nie żałuję. W sprzedaży głowy są osobno, można więc dobrać dowolne ciałko bez rozpoczynania przygody z lalką od psucia innej 😉
Z komentarzy do transakcji na Aliexpressie można się dowiedzieć, że ludzie polecają ten rozmiar głowy do ciałka wielkości Barbie, ale ja wybrałam większe, żeby zlikwidować efekt wielkiej głowy. Moje ciałko jest artykułowane podobnie do MtM i zrobione z lekkiego plastiku, taka trochę wydmuszka. Stawy chodzą ciężko, co nie jest wadą, ale trzeba cierpliwości, żeby nie uszkodzić lalki.
Miłym zaskoczeniem okazało się, że na tę łysą, wielkooką łepetynę pasują dosłownie wszystkie posiadane przeze mnie lalkowe peruki. Te zbyt duże można łatwo dopasować zszywając odrobinę gumkę, by dostosować obwód. Perukę ze zdjęcia nosiła dawno temu Delilah. Obfitość loków pasowała mi do lolitkowego stylu sukienki. Kapelusik zrobiłam w tempie rekordowym, obszywając nakrętkę od małej buteleczki, trzyma się głowy na szpilkach, które jednocześnie zapobiegają przemieszczaniu się peruki.
Większy problem to dopasować buty. Do zdjęć wykorzystałam pantofelki, które przyszły razem z małą siwą, też z Chin. Nawiasem mówiąc, po prezentacji na Mangustowie kupiły ją już dwie osoby 🙂
Zdjęcia robiłam aparatem ( 😀 ) w dwa różne dni, pierwsze późnym popołudniem, drugie przed dwunastą. Przyznaję, że brakuje mi umiejętności, by wydobyć z lalki to, co najlepsze. Na żywo jest naprawdę urocza!
Materiał na sukienkę to koszulka, którą kupiłam lata temu w lumpeksie niedaleko mojego byłego miejsca zamieszkania we Wro. To była jedyna rzecz, jaką kiedykolwiek tam nabyłam. Leżała i leżała, aż w końcu trafił swój na swego 🙂 Metalowe ozdoby to pozostałości po steampunkowej biżuterii robionej przeze mnie na sprzedaż na jakimś konwencie. Je również kupiłam lata temu, choć nie aż tak dawno, jak tę koszulkę. W każdym razie to, że się zeszły, jest dziełem przypadku. Skojarzenie z białym królikiem i zegarkiem stało się zatem dość oczywiste 🙂
Zdjęcia przedpołudniowe robiłam w parku Headington Hill. Mam dużo parków w dzielnicy 🙂 Znajomi z facebooka mogli widzieć bezlalkowe zdjęcia z Headington Hill. Swego czasu, od 1850 roku, był to ogród posiadłości prywatnej. 103 lata później został kupiony przez miasto. Wiele gatunków drzew rośnie tam od początku istnienia parku. Lubię tam chodzić, z lalkami czy bez 🙂
Mam wrażenie, że nie udało mi się w pełni zaprezentować możliwości artykulacyjnych Arisu, ale mam już pomysł, jak to zrobić 🙂 Zdecydowanie jednak teraz powinnam zabrać się za halloweenowe kreacje, bo niektóre z nich w planach pozostają już od dwóch lat…
Mam nadzieję, że podoba się Wam Arisu. Do następnego razu!
