Ostatni i chyba najbardziej efektowny lalek z tej serii, Wojna, przybył do mnie ze Śmiercią pod rękę 😉 Wspominałam już, że jest to najlepiej ubrana z moich lalek. Ubiór wojny to przekrój przez epoki „mody” militanej. Jeźdźcowi towarzyszy czerwony koń, którego grzywa przypomina irokeza, a wyraz pyska nie pozostawia cienia wątpliwości co do intencji tej pary.
Wojnuś ma na sobie czepiec kolczy, na nim maskę gazową, strój a la Templariusz, a pod nim współczesne spodnie moro i wojskowe buciory. Można powiedzieć, że to kwintesencja ponadczasowości zjawiska, jakim jest wojna – niestety 😦
W masce wygląda lepiej niż bez – groźnie i tajemniczo. Ściąganie maski jest proste, trudniej ją potem dobrze założyć. Ze względu na materiał, z jakiego ją uszyto, kojarzy mi się nieco z klimatami sado-maso 😛
Nie potrafię zinterpretować malunku twarzy Wojny. Z jednej strony kojarzy się to z jakimś prymitywnym wojownikiem, z drugiej dobór kolorów sugeruje flagę pewnego państwa… Nie chcę jednak snuć szkodliwych domysłów.
Cieszę się, że udało mi się tak szybko skompletować całą serię 🙂
Mangustowo 